Tawerna pod Nikczemną Mniszką

Gamlo

(...)Huknął w drzwi z pełnym impetem.
- O kruca, chyba nieco przesadziłem - pomyślał.
Po wejściu do środka karczmy, zmierzył szybkim spojrzeniem wszystkich zasiadających gości, po czym zerknął na kopnięte wcześniej drzwi.

- Witajcie i wybaczcie, zapomniałem się trochu - rzekł skruszonym głosem krasnolud.

Jego słowa spotkały się z brakiem reakcji (zapewne wszyscy zlekceważyli go z powodu prostackiego zachowania), więc przeszedł do dalszej części swej mowy...

- Noszę imię Gamlo, jestem dumnym krasnoludem, który pragnie wtłoczyc się w szeregi waszej kompaniji. Rozumiem, że możecie pomyślec, żem niegodny tego zaszczytu, żem cham i prostak, lecz czyste, jak kryształ serce krasnoluda nie zdzierży takiej opinii. Trudnię się kowalstwem, władam młotem, jak mało kto. Myślę, że znajdziecie we mnie kompana i druha, w którym będziecie mogli pokładac zaufanie. Młodym wiekiem, ale rwę się do nauki i rozwijam przy każdej możliwej chwili. Z Fortuną zwiążę się z wielką ochotą. Mój pobratyniec był członkiem waszej społeczności. Imię jego Grevier. Możecie go niepamiętac, niewiele zrobił dla świata. Odszedł w ciszy i milczeniu. Łącznie ma rodzinka liczy 4 duszyczki, które jednak nie odgrywają żadnej roli. Czasem machną toporem, by zasiac cuś. Rozgadałem się ino, a czas leci. Dam wam teraz dojśc do słowa, tylko podajcie jakiś przedni bimberek...

[link widoczny dla zalogowanych]

Revianas

<elf spostrzegl goscia i zszedl sie przywitac>
- Witaj krasnoludzie, cos slyszalem znane w jakies czesci nasze progi.
Powiedz mi tylko bo mnie to nurtuje od poczatku, dlaczego nie od razu sie do nas skierowales po powrocie do krain Aden, a do Najemnikow?
<spojrzal z na krasnoluda cierpliwym zwrokiem>
- Nie zebym Ci jakas droge z tego powodu Ci zamykal, ale jestem ciekawy. W sumie dobrze tez, ze u Najemnikow jakis zlych slow na Fortune nie rzekles bo niektorzy to nas nie lubia <potakuje glowa z usmiechem>
- Poki co...siadaj za stalem, a karczmarz zaraz cos przyniesie.

Mazrim

//bardzo fajne i rzadkie imie imienniku:)

Gamlo

- Była to dziwna sytuacja. "Najemnicy", to przypadek - rzekł w ramach sprostowania krasnolud.
- Polując w okolicach Giran spotkałem pewnego woja, który bardzo zachwalał mi swój klan. Jak się później okazało, byli to MN. Jako, że w świecie Aden nie było mnie całe wieki, zadałem nowo poznanemu pytanie, po której stronie walczą (pamięc okazała się zawodna). Widocznie sam nie wiedział, iż wojują przeciwko Fortunie. Z początku pomyślałem, że nic w tym strasznego, jednak z biegiem czasu uświadomiłem sobie, że większosc z was znam i cenię. Zorientowałem się, że nie mógłbym walczyc przeciw wam, dlatego też nie przyodziałem sztandaru "Najemników" nawet na moment. Można by rzec, że łączy mnie z nimi jedynie to, że słożyłem do nich podanie przez pomyłkę. Mam na dzieję, że nie zlinczujecie mnie z tego powodu. Mylic się jest rzeczą krasnoludzką - rzekł topiąc swe smutki w kuflu wypełnionym ciemnym płynem...

Gamlo

Nastały trudne czasy, nie jest łatwo zapełnic sakwę adeną, dlatego też postanowiłem udac się na nauki do kowala Mammona, jakoże jest on najwybitniejszym z wybitnych. Z tego miejsca, z przykrością muszę odwołac moją kandydaturę. Mam jednak do was jedną, wielką prośbę, byście pod swe skrzydła przyjęli mego pobratyńca, niegdyś związanego już z Fortuną - Greviera. Krząta się biedaczyna po świecie, szukając swego miejsca. Opowiadał mi wiele o tym, ile ciepła znalazł w waszej kompaniji. Nie jest wielkim wojem, jednak posiada ambicję i z każdą chwilą jest coraz mocniejszym sztyleciarzem. Jeśli zapytacie, z chęcią odpowiem. Bywajcie.