Tawerna pod Nikczemną Mniszką

Taesar

Smród był wręcz obezwładniający, ale przecież niebędzie szczał na środku rynku. Zasłonił twarz jedwabnym rękawem i wszedł w zaułek. Oparł się czołem o ścianę, jedną ręką nadal zasłaniał twarz, druga wyciągnął interes i z westchnieniem błogości ulżył sobie. Wciągnał szybko gacie i już chciał wybiec ze smrodliwej uliczki, gdy kątem oka zobaczył coś co przykuło jego uwagę. Z wnęki w ścianie wystawała para butów. NIebyłoby to może jakies niesamowite zjawisko gdyby nie fakt że owe buty poryszały się. ZAiteresowany ruszył w tamtym kierunku, gdy jego uszy zarejestrowały głośne jęknięcie po którym nastąpił potok przekleństw. W tym momencie buty zniknęły. Wbrew zdrowemu rozsądkowi przyśpieszył kroku. Jego podchmielony umysł koniecznie domagał się rozwikłania zagadki osobliwych gadających butów. Wybiegł zza załomu, spojrzał we wnękę...
I dostał w pysk.
Zatoczył się pod przeciwległą ścianę, dostał drugi raz i poczuł silny uścisk na szyi. Zamknął oczy czekając na kolejne uderzenie
-Nie bij- jęknął. Cios nie padł.
-Kim jesteś? Co to za miejsce? Co mi zrobiliscie?- u słyszał stanowcze pytania
Otworzył jedno oko, potem drugie i doszedł do wniosku, że wcale mu się niepodoba to co widzi. Stał przed nim roczny elf, nieco wyższy od niego, o ciemnych włosach gdzieniegdzie przyprószonych siwizną. Twarz miał wychudłą, oczy podkrażone. Pod nosem i na policzku skrzepnięta krew mieszła się z błotnista breją zalegającą podłoże, a na czole wykwitał wielki krwiak.
-W mieście jesteście, a ja jestem Evan syn kupca bławatnego, pomiłujcie panie, nieczgo złego nie uczyniłem.
-Ehhh... -westchnął mroczny, puścił chłopaka, ale zerwał mu z pasa sakwę- Tatko da Ci nową.
Odwrócił się i wyszedł w stronę światła latarni. Chłopak wyprzedził go w dzikim pędzi i zniknął. Mroczny wyszedł na bruk rynku, przetarł twarz przedramieniem rozmazując tylko jeszcze bardziej błoto i krew. Spojrzał po placu. Bezgwiezdna i parna noc nie pomagała mu otrzeźwić umysłu.
-"Zanosi się na burzę"- ledwo o tym pomyślał z nieba lunęła istna kaskada wody- Pięknie, gamratka jego mać, pięknie-mruknął
Rozglądnął się za jakimś schronieniem, i wtedy zobaczył elfa pędzącego w jego kierunku, a raczej w kieruknu karczmy która znajdowała się za nim. Przyjrzał się dokładniej, i oczy rozbłysły mu w zdumieniu.
-Leis?-spytał raczej sam siebie niż przechodnia. W chwili gdy przebiegał obok niego złapał go za ramię.
-Puśc mnie przybłędo, bo jak babcię kocham, tak ci przefasonuję buźkę że nawet kaprawa dziwka na ciebie nie spojrzy
-Leis? - sytał mroczny- Leis to ja- pociągnął elfa za sobą w kierunku osłoniętej dachem latarni
-Dobra, pałka się przeg...Taes? - wykrzyknął zdumiony jasny- To ty? Na Evę, jak ty wyglądasz, co ci się stało? Gdzie ty byłeś?
-Sam nie wiem, nie nie jestem pewny
-Chodź, znam dobra karczmę. Obmyjesz się i wszystko mi opowiesz.
Weszli do karczmy "Pod Nikczemna Mniszką" Karczmarz zaprowadził Taesa na zaplecze, Leis zamówił strawę i czekał na przyjaciela przy ławie. Po dłuższej chwili mroczny dołaczył do niego i od razu zajął się jedzeniem w przerwach opowiadając swoje ostatnie dzieje. Jak po pożałowania godnym pozegnaniu ze "Straznikami Losu" szukał zajęcia w cały m świecie, o nieudanych próbach samotnego zycia, w końcu o nieudanej wyprawie handlowej, bitwie i niewoli u Konioludów.
-Zdawało mi się, że siedze w tej zatęchłej chacie całe lata. Pogodziłem się juz z losema i wtedy przyszli do mnie dwaj wyżsi kapłani Varków, rozmawiali przez chwile w tym swoim smiesznym języku, po czym jedem z nich zdzielił mnie laską przez łeb. Obudziłem się tutaj, w jednym z zaułków.
-Mhmm....-zamruszał elf- Musisz stanąc na nogi, pomogę Ci. Znam ludzi którzy mogliby się toba zaopiekowac. Nazywają siebie Fortunae Filii. To ich karczma, powinni niedługo zaczać się schodzić. Jeśli zaczekasz chwilę bedziesz mógł z nimi porozmawiać. Kto wie może wezmą cię pod swoje skrzydła...
-Czemu nie... Porozmawiac nie zaszkodzi - rzekł mroczny i wrócił do jedzenia, spoglądając co chwilę na drzwi...

Niemogę pokazac obrazu z mojej komnaty wszystkim, więc pozwliłem sobie przesłać je prywatną poczta do Damrata

Damrat

OT:
Nie mam na razie za bardzo czasu by odpisać klimatycznie, ale żeby nie było, że nikt się nie interesuje Twoją sprawą to kreślę te słowa. Wstępnie jestem za okresem próby tak jak u każdego.

Leisander

Ręcze za to mroczydło<śmieje się> przyjmijmy go na okres próby i niech pokaże ile jest warty<uśmiech>

Damrat

Otwieram ankietę ważną przez kolejne 7 dni.