Tawerna pod Nikczemną Mniszką

Tiavrile

Smukła postać kobieca stanęła w drzwiach karczmy. Przestąpiła próg i zaraz za nim zamaszystym ruchem zdjęła płaszcz. Strzepnęła jakiś pyłek z ramienia, skrzydło rozprostowało się krótka chwilkę. Kobieta rozejrzała się wokół, a na jej twarzy zagrał lekki, wesoły uśmiech. Podeszła do karczmarza, cicho zamieniła z nim parę słów, po czym udała się do pierwszego wolnego stolika. Usiadła, przesunęła powoli dłonią po blacie widocznie gdzieś na chwilę odpływając myślami. Ocknąwszy się, spojrzała w głąb pomieszczenia. Tymczasem na stół podano grzane wino. Skinęła karczmarzowi z uśmiechem:

-Dziękuję. Dobrze być tu znowu…

Varnem

Mroczny wyłonił się znad tumanów dymu, jakie ostatnio zalegały w Mniszcze. W dłoni trzymał flaszkę, na wpół pełną. Rozejrzał się po karczmie, widząc coś białego co nie było szyszką, zatrzymał wzrok na Tiav. Uniósł delikatnie brwi i bez większego zastanowienia podszedł do owej Panny.
-Byndzie chwalony. A Ty cu tu, Avariona szukasz?
Elf dosiadł się do stolika, przy którym siedziała kamaelka.

Tiavrile

- Witaj Psuju.- rzekła do Varnema, kiedy się dosiadał. - Tak, jego szukam, ale nie tylko...

Sięgnęła do torby podróżnej i po chwili na blacie położyła lekko sfatygowaną kartę, na której widniał znak pikowy. Przesunęła ją w stronę mrocznego, tak, że znalazła się na środku stołu.
- Pamiętasz? To od ciebie ją niedawno dostałam. Ilekroć na nią spoglądałam, tym bardziej przypominały mi się chwile, które spędziłam w Fortunie. Aż w końcu podjęłam decyzję, do której Avek również mnie namawiał. - zawiesiła głos na chwilę - Chciałabym wrócić. Tyle, że nie wiem czy jeszcze znajdzie się dla mnie miejsce...

Avarion

Skradał się niczym kot do stolika przy którym siedziała Tiavrile. Byle nie być usłyszanym przez nią. Gdy był już tuż za jej plecami, uważając co by o jej skrzydło nie zawadzić, rzucił czapkę na stolik z jej lewej strony, by zaraz przylgnąć do jej prawego policzka swoim policzkiem, tuląc ją do siebie utęskniony.

- Meloodiaaa... - wymruczał wręcz. Przez dłuższą chwilę zapomniał o całym świecie, lecz uwagę jego szybko przykuła pikowa karta leżąca na środku stolika - więc podjęłaś decyzję - uśmiechnął się i przysiadł obok żony - miejsce dla ciebie zawsze jest. Ciesze się, że znów tu jesteś - wyszczerzył się.

Varnem

Odkorkował flaszkę, gdy Avarion się zbliżał, a gdy już tulił swą żonę to Varnemowy łyknął sobie ze swej ukochanej flaszki. Mlasnął i zakorkował na zat flaszkę. Pokiwał lekko głową i spojrzał na pikową kartę.
-Nu to chyba ni ma nic do powidzenia, jak ino tyla że witamy w Fortunie.
Przesunął kartę bardziej w stronę kamaelki.
-Ino jesio Taulowe si muszę zgodzić, i wsio, alem myślę że i z tym problemasa wielkiego ni byndzie.
Spojrzał na kamelkę.
-Nu, to tera już zasłużyłaś se na moje słowa powitania.
Zarechotał i odszedł od pary, wgłąb karczmy.