Tawerna pod Nikczemną Mniszką

Illsinear · Gość

<Elf wszedł do tawerny, rozejrzał się szukając znajomych twarzy> Witam <skłonił się> Zwą mnie Alnir, lecz mówić możecie mi również Illsinear. Słyszałem, iż szukacie towarzyszy do pokera. Jestem zatem. <elf uśmiechnął się lekko, zajął miejsce za stołem i zaczął pisać coś na pergaminie>

Ponoć trza tutaj opisać swą przeszłość, nazwijmy to gildyjną, zatem proszę: Pierwsza ma gildia to Korsarze, zacni druhowie z nich byli lecz Załoga rozproszyła się. Od tamtego czasu samotnie tułałem się po świecie od czasu do czasu zahaczając o kolejne gildie. Zakon Jednorożca, Braterstwo Cienie, Brzask...i kilka innych. Na dłużej zatrzymałem się w Auxilii. Okazała się ta gildja rodziną dla mnie. Niestety jak wszystko co dobre- rozsypała się. Przybywam zatem do Was aby znaleźć nowych towarzyszy i przyjaciół a i ciepły kąt nada się.

Alandril

Alnir Alnir przecie tak jak ja brzask opuściłeś <zaśmiał się> nie mogę zbyt wiele powiedzieć bo dopiero co sam tu przybyłem lecz po tych rozmowach naszych słowo szepnąć mogę na Twój temat hersztowi gdyż mym przyjacielem jest <po tych slowach skierował sie w strone Damrata>

Damrat

- Illsinear cos znaczy, ze tak karzesz sie do siebie zwracac?

Wskazal na pergamin i rzekl spokojnie.

- Jeszcze jakbys doczepil malowidlo z komnaty snow i umiescil je tutaj badz wyslal je do mnie prywatnie to byloby dobrze.

Gość

Illsinear to poprostu moje drugie imie. Zmieniłem imie wraz ze zmianą profesji. Illsinear to łucznik, Alnir to magik lecz to ta sama osoba.

Co do komnaty postaram się to zrobić, oby mi się udało.<lekko się uśmiechnął>

Gość

Aby prywatnie słać wiadomości muszę być dopuszczony do wszystkich ksiąg. Podaj, więc proszę adres poczty swój co bym mógł rycinę wysłać.

Damrat

Wystarczy, ze sie tu zarejestrujesz by moc wysylac prywatne wiadomosci.

Gość

Zrobione.

Damrat

Niedługo mija okres próby, tako trzeba zdecydować. Proszę o oddawanie głosów w sprawie Illsineara. Uzasadnienie mile widziane (by nie mówić, że oczekiwane).

Venturi

Rycerz zamruczal cos pod nosem, smarknal, wychylil szkaleczke rumu i powiedzial:
Jak wiadomo, do kazdego elfa, dlugoucha bialolicego trza podchodzic ze zdwojona uwaga i rozwaga, zaiste. Tedy niech kazdy rozwazy to co obaczyl w proby jego okresie. Ciekawi Was com ja obaczyl? Po pierwsze nie zauwazylem nic niepokojacego. uwazam, ze elf dobrze zintegrowal sie z grupa. Ciagnal na wyprawy, nie marudzil, chwytal dowcip, a moj strzymywal pomimo, iz jakiem widzial, nie raz bełta chcial puscic. Z mojego punktu widzenia, nie moglem nic wiecej od niego oczekiwac, bo cokolwiek wiecej, bylo by wlazeniem w dupe i wazeliniarstwem, a tego tez nie lubie! No, mozesz dzis przegial do krocset z tym banalem "liczy sie osoba drogi Venturi" czy jak tam... niechaj wiecej juz tego nie slysze!
Podsumowywujac delikwent ma dobre checi, stara sie, nie spi po calych dniach, nie jest sknera, nie jest zlosliwiec nieprzytomny, chetny ku pomocy.. momentami ciut za slodki, ale sie doszlifuje. Aby wiecej juz nie gadac...
- Rycerz zamoczyl krucze pioro w inkauscie wypelnionym czerwonawa substancja i na blankiecie do glosowan wykaligrafowal wyrazne: DO KROCSET TAK.

Damrat

Gratuluję pomyślnego przejścia przez okres próby.

Podobnie jak u Alandrila kiedy spotkamy się w świecie to przypomnij się o pełne prawa klanowicza, gdyż mogę je nadawać tylko jak obaj jesteśmy na nogach.

Alnir

Dziękuję.

Alnir

Przyszedł czas, kiedy z Drzewa spadł jeden z jego Liści- to normalne, powiecie. Tak, to naturalna kolej rzeczy- a dziś czas przyszedł na mnie.
Dziękuję wam za wspólną przygodę, była wyjątkowa, wspaniała. Fortuna to niezwykła gildia, warta utrzymania w niezmienionej formie. Mam nadzieje, że nie bacząc na śmierć jednego Liścia Drzewo rozwijać się będzie dalej, bo przyjdą następni.

Dziś odchodzę, z własnej woli, na własne rzyczenie. Powodów jest wiele i nie warto o nich mówić. Choć odchodzę z tego świata mam nadzieje, iż kiedyś dane nam będzie spotkać się jeszcze.

Powodzenia.

Illsinear, Alnir, łucznik co magią się para, wierny Evie i Przyjaciołom.

Venturi

Chyba Cie posrało!

Alandril

GDYBYS ODCHODZIL NA WLASNIE ŻYCZENIE BYM ZROZUMIAL ALE JAKO ZE NA WLASNE RZYCZENIE TO NIE ROZUMIE

Bhaudwin

Panowie, zachowujmy się, bez krzyków.

Proponuję uszanować decyzję Alnira - napisał wyraźnie, że ma swoje powody, o których nie chce mówić.

I chyba lepiej, że odchodzi z tego świata na własne życzenie, niż gdyby coś go do tego zmuszało - z reguły taki mus to nic przyjemnego.

Trzymaj się, Alnirze.